Heb je het gemist? Waarschijnlijk heb je het niet gemist. Het was een onbelangrijk gebeuren. Maar had je het nou wel willen horen en heb je het op die manier gemist, dan kun je het nu beluisteren. HIER HIER HIER. Ik was dus op de radio waar ik een interview had met Lisette Prager en sprak over Opsekopse wereld en wat het inhoudt om te leven als een Opsekopse. Op het einde zegt ze mijn naam gelukkig wel goed 🙂 En het voelde alsof mijn adem hoog zat, maar in de praktijk hoor je daar gelukkig vrij weinig van.
Hebban – een grote lezerscommunity, vroeg mij om een gastcolumn te schrijven. Dat heb ik gedaan en die heb ik ook voorgedragen in het radio interview. Hieronder de tekst. Dan kun je meelezen terwijl ik voordraag 😉
De wereld op z’n kop
Ik ben ervan overtuigd dat de meeste van ons als een Opsekopse worden geboren. Heads first worden we deze mooie, bizarre wereld ingetrokken. De baby huilt en de ouders lachen tranen van opluchting en geluk. Vanaf dat allereerste moment zuigt het kindje met al zijn zintuigen informatie op. Hoe werkt het hier? Wanneer krijg ik wat ik nodig heb? Ze leren bij en worden gevormd. Het onbeschreven blad wordt al vlug beschreven. Maar met diezelfde zintuigen nemen ze de dingen op hun eigen manier waar. Een blik waarin alles nog mogelijk is. Leven als in een Opsekopse wereld. Vrij van normen en waarden. Geen goed of fout, gek of gewoon.
‘Jij was de baby en ik de mama,’ zegt Lucas tegen zijn twee jaar oudere zus.
‘Dat kan niet,’ zegt zijn zus, ‘ik ben groter dan jij.’
‘Nou en?’ zegt Lucas.
‘Jij bent de baby, want jij hebt de slab om,’ zegt zijn zus en ze trekt aan de stof die als een kapje om Lucas’ haren zit. ‘Hij hoort niet om je hoofd! ‘
‘Jawel!’ roept Lucas uit. ‘Dat is mijn hoofddoek!’
Lucas kan voor een paar uur een mama zijn, met een hoofddoek om, gemaakt van een slab, ook al is hij klein en een jongen. Zijn zus vindt het maar raar en wil het zoals het hoort. Haar spel wordt realistischer en dat past natuurlijk bij haar leeftijd. Gedurende het ouder worden raken we het Opsekopse steeds meer kwijt. Prima, zou je kunnen zeggen, want de wereld is zoals ‘ie is (al valt die stelling ook uit te dagen). Maar het is ook jammer, want het is een creatieve en flexibele mindset.
Ik geloof dat het ontzettend gezond is voor jong en oud om af en toe eens in de Opsekopse wereld te vertoeven. Het is mooi om te zien wat er met je stemming kan gebeuren als je de zaken eens Opsekops bekijkt. En te voelen hoe leuk het is om de doodgewone dingen anders te doen of jezelf een beetje voor de gek te houden.
Wat ik wel een aardig Opsekops experiment vindt is om zelf iets te eten dat je eigenlijk nooit eet omdat je het ‘vies’ vindt. Probeer het eens te eten in de waan dat het iets is dat je lekker vindt. Of begin eens met het toetje als je kind dat voorstelt. Lekker gek! Dan eet je yoghurt met fruit als hoofdgerecht en bestaat je toetje uit de pasta bolognese.
Het Opsekopse zit in ieder van ons. Bij de ene misschien meer verborgen onder een laag stof dan bij de ander. Maar het kind in ons is Opsekops. De opa van Siem, uit mijn boek Opsekopse wereld, heeft het heel goed weten te behouden. Het is een opa die elk kind graag zou willen hebben!
————————————————————————————-Wil je iets zeggen? Hou ik van! post het hieronder.
Nog wat plaatjes van mijn grote at home signeer- en inpakservice gister. Omdat mensen blij worden van plaatjes 🙂
Wat een leuk interview Mirjam! Doe je goed