Morgen gaat Rumme naar de drukker! Een eerste proefdruk zal dan binnenkort bij mij en bij de uitgever op de mat vallen. Kannie wachten! De afgelopen weken stuurde de illustratrice mij steeds een nieuwe plaat toe. ‘Hoe vind je hem
Jippie jee!
Weten jullie wel: – Hoe blij ik word van al die leuke reacties? ‘Tot de maan en terug’, zo blij! Ach, dat is een oneliner uit een ander heel mooi kinderboek. – Hoeveel flyers er worden uitgedeeld? Dat antwoord is
Het parcours
Ik staar naar een leeg scherm. Het wit is vandaag witter dan anders. Ik heb het gevoel dat deze bladzijde zich voorlopig niet gaat vullen. De juiste woorden zullen niet in mijn hoofd komen en al zouden er woorden komen
RummeRups
RUMME RUPS WERD UITGEROEPEN TOT KINDERBOEK VAN HET JAAR 2014 OP HET BRUL VAN HUL GALA!! BEDANKT VOOR AL JULLIE STEMMEN! KLIK EN LEES<3 Titel: Rumme Rups Auteur: Mirjam Hildebrand Uitgever: Droomvallei Uitgeverij Illustratrice: Illutié Leeftijd: 3 plus Categorie: Hulpboeken met
Zusjes in de zomer
Zusjes in de zomer ‘Nu ben jij weer Mirjam!’ zegt mijn moeder. Ik denk na, terwijl een bas met twee alten het lied weer inzet: ‘En wie rijdt er op z’n …’ We zijn op weg naar Frankrijk, zoals iedere
I like Rumme
Rumme geeft veel positieve energie! Er gebeurt een hoop. De Rumme pagina op Facebook wordt veel bezocht. Als je nog geen vriendje/vriendinnetje bent van Rumme wil je dat dan nog worden? Kijk hier: Rumme op Facebook Je bent helemaal een goede
Rumme is een feit!
Publicatie Rumme Rups Met trots en blijdschap meld ik jullie: familie, vrienden, collega-schrijvers, collega-psychologen en andere website-bezoekers dat mijn verhaal Rumme Rups op 24 mei 2014 als boek gepubliceerd wordt door Droomvallei Uitgeverij. De illustraties zijn van Illutié (Britta Reinhard)! Het
Het meisje mekkert
Afgelopen vrijdag was het zover: mijn Pikas-verhaal werd in de app geplaatst 🙂 Het was een leuk project om aan te werken. Wel een uitdaging om drie verschillende einden te bedenken. Heb jij hem al gelezen? Als je het leuk
De tijd tikt door
Allebei mijn horloges staan stil. Ik kijk voortdurend op een lege pols. Waarom wil ik eigenlijk zo vaak weten hoe laat het is, ook wanneer ik geen afspraken heb? ‘Ik draag geen horloge,’ zegt mijn zwager tijdens het kerstdiner. Volgens
Tai chi friend
‘Come. Beautiful.’ Eerst denk ik aan een foute versierpoging, maar zie dan dat de kleine man die zojuist nog op zijn land aan het ploegen was, bij het woord ‘beatiful’ niet naar ons wijst, maar naar een gebied achter